Inicio / Cuenteros Locales / buhomatrix / INMENSIDAD
	
		| Eramos cuatroQuedo yo
 navego sin rumbo,
 sin capitán.
 Mirada perpleja,
 fija,
 recorrido solitario,
 pasos pesados,
 anclados,
 inmóvil mi boca,
 sin sonidos
 a lo lejos,
 el vacío.
 Iluminado,
 decorado cielo gris,
 nubes densas.
 La nada, devora,
 absorbe.
 desde la distancia,
 mi cuerpo rígido,
 lleno de muerte.
 | 
Texto agregado el 17-04-2005, y leído por 233 
visitantes. (2 votos)
 (2 votos)
| 
	Para escribir comentarios debes ingresar a la Comunidad: Login| ![]() |  | ![]() |  
		| 
				
					| ![]() | Lectores Opinan | ![]() |  |  | ![]() |  | ![]() |  
		| 
				
				| ![]() |  
					| ![]() | 18-04-2005 | ![]() | humm, desde luego no parece que tenga un buen dia, ajaja.. un susurro* susurros | ![]() |  | ![]() |  | ![]() |  | ![]() |  
					| ![]() | 17-04-2005 | ![]() | Un cuadro de imagenes muy bien descritas. cuantico | ![]() |  | ![]() |  | ![]() |  |  | ![]() |  |  |  | ![]() |  | ![]() |  |  |  
   
 |