TU COMUNIDAD DE CUENTOS EN INTERNET
Noticias Foro Mesa Azul

Inicio / Cuenteros Locales / hannah / Cariño y violencia

[C:39337]

Las cosas inesperadas y graciosas [como verle a él/ella comerse un níspero con piel y todo, cuando le pega un bocado y lo aprieta para que salte el hueso] hacen vibrar. Son como para querer más a quien las hace, que en la mayor parte de los casos las hace involuntariamente, son como para que te entren ganas de abrazarle como a un niño o a un peluche, esos abrazos que se dan porque no se puede retener algo que está dentro, como una presión en el pecho un poco más arriba del corazón, esa misma presión que en otra circunstancia desemboca en violencia.

La violencia y el cariño no son tan diferentes.

Supongo que ambas derivan de una sensación de sorpresa e incredulidad causada por una determinada manera de actuar de otro. Cuando agrada, cariño, cuando no, violencia, ya sea efectiva o reprimida (en ambos casos). La efectiva se manifiesta abiertamente, con el cuerpo, la reprimida con rabia contenida.

Los impulsos tan extremos se acercan a su otro polo.

[Es mi amor tan profundo que al abrazarle le daño, al besarle le muerdo, al acariciarle le araño,…]

Texto agregado el 17-05-2004, y leído por 172 visitantes. (2 votos)


Lectores Opinan
13-06-2004 M´agrada molt la idea de que totes dues sensacions parteixen del mateix indret... es competència de la rao i del respecte discernir, per aixó, quan s´han de fer accions efectives; personalment, no crec que mai s´hagi d´aplicar la violéncia de forma efectiva: fer mal no porta a cap lloc, i, al fer-lo als altres, ens ho fem a nosaltres. LevNM
19-05-2004 Es verdad que el cariño y la violencia estan muy próximos, pero ante todo está la voluntad de amar, el cariño que por suerte no se debe reprimir. Como personas podemos besar, acariciar sin dolor y sin hacer daño. Tourneaur
 
Para escribir comentarios debes ingresar a la Comunidad: Login


[ Privacidad | Términos y Condiciones | Reglamento | Contacto | Equipo | Preguntas Frecuentes | Haz tu aporte! ]